8- ترک صله رحم، از گناهان بزرگ
«أقبح المعاصی» (غرر الحکم/406) بدترین، قبیح‌ترین گناه‌ها قطع رحم است. حضرت فرمود: کسی که با فامیل خود قهر است در جلسه‌ی ما نیاید. چون حدیث داریم در جلسه‌ای که یک نفر در آن جلسه باشد که او با فامیلش قهر باشد، فرشته بر آن جلسه حاضر نمی‌شود.  فرمود: اگر در شما کسانی است که با فامیل‌هایش قهر است، دور ما ننشیند. «لَا یُجَالِسُنَا قَاطِعُ رَحِمٍ فَإِنَّ الرَّحْمَةَ لَا تَنْزِلُ عَلَى قَوْمٍ فِیهِمْ قَاطِعُ رَحِم‏» (مستدرک/ج9/ص106) در یک جلسه‌ای که یکی قطع رحم کند، با فامیلش قطع کند، «ان الملائکه لَا تَنْزِلُ عَلَى قَوْمٍ فِیهِمْ قَاطِعُ رَحِم‏»، «حُلُولُ النِقَم» انواع نکبت‌ها می‌آید. در دعای کمیل داریم «اللهم اغفرلی الذنوب التی تنزل النقم» نقمت یعنی نکبت!
صله‌ی رحم هم فقط دید و بازدید نیست. عرض کردم کمک مالی! عید دور هم جمع می‌شوید بیا! البته روبروی خودش نه! مثلاً یک پسردایی، یک پسرعمه داریم وضعش بد است. یک پسرخاله داریم، نمی‌دانیم یک پسر برادر داریم، یک کسی از بستگان وضعش بد است. بگوییم: ببین! ما سه تا وضعمان خوب است. او هم وضعش بد است. بیا روی هم پول بگذاریم، مشکل این را حل کنیم. یا دامادش کنیم. یا عروسش کنیم. یا یک شغلی به او بدهیم. می‌توانید کاری بکنید، بکنید. صله‌ی رحم معنایش این نیست که بروی آجیل بشکنی. آخر صله‌ی رحم ما هم تخمه‌ی کدو، چرت و پرت و فیلم شده است. پای تلویزیون می‌نشینیم فیلم می‌بینیم، تخمه می‌شکنیم و چرت و پرت می‌گوییم. بعد می‌گوییم صله‌ی رحم! صله‌ی رحم یعنی یک مشکلی هم حل شود. وقتی فامیل نشستند در عیدی، در دید و بازدید‌ها لااقل جهازیه‌ی بیست تا دختر جور شود. تو یک پنکه بدهد، یک بخاری، یک آبگرمکن، یک فرش، دو تا پتو، نمی‌دانم تو... دور هم نشستند که کار را حل کنند. می‌شود چند هزار دختر در عید امسال... آنوقت بروید ببینید خدا می‌دهد یا نه؟ ما نمی‌دانیم چقدر باید خدا را امتحان کنیم؟ آخر آدم یکبار، دوبار امتحان می‌کند، ما دائماً خدا را امتحان می‌کنیم. یک دانه به زمین می‌دهیم، یک خوشه به ما می‌دهد. یک تک سلول مادر می‌گیرد، یک اولاد سالم می‌دهد. یک عبادت ما را چند برابر می‌کند. چقدر می‌خواهید خدا را امتحان کنید؟ در دید و بازدید‌ها 1- هرکس قهر است آشتی کند. اینهایی که وضعشان خوب است خانه‌ی فقرا بروند. مشکل فقرا را هم حل کنند. از نماز هم غفلت نکنیم. در سفرهای عید، تا یک جا رسیدید نماز هم بخوانید. تصمیم بگیریم سال را با عبادت شروع کنیم. الحمدلله این سالها خوب شده است. سال تحویل مردم در حرم‌ها و امامزاده‌ها و مسجدها بسیار سنت خوبی است. امیدوارم که رنگ دینی ما روز به روز بیشتر شود. دین ما اگر درست شود همه چیز ما درست می‌شود.
خدایا! روز به روز بر ایمان ما، تقوا، عمل، اخلاص، عمر، برکت بیفزا. خدایا در دل ما کینه‌ی احدی را قرار نده. بدترین فحش هم اگر دادند، حلالش کن. قرآن می‌گوید: اگر می‌خواهی تو را ببخشم، تو هم ببخش. نگو: به من فحش داده است، دیگر دیدن او نمی‌آیم. فحش داده دیدن او برو. بعد هم نگو: ببین، با اینکه به من فحش دادی، آمدم. به روی خود نیاور. برو و نگو تو یک چنین کاری کرده‌ای. چون بروی در چشم او بکوبی به من فحش دادی، باز هم آمدم، این بدتر می‌شود. یکبار این را تحقیر کردی، یکبار هم خودت غرور داری. همه‌ی آنهایی که به شما بد کردند، بروید و مشکل اقتصادی‌شان را حل کنید. نماز اول وقت را در این خوش و بش‌ها و آجیل‌ها و تخمه‌ها و فیلم‌ها و خنده‌ها و لباس‌ها، چیز می‌شود. سعی هم بکنید این جلسه‌ها گناه در آن نشود، یا به حداقل برسد. خواهرها یک سمت باشند، برادرها یک سمت، چه اشکال دارد؟ می‌رویم خوب می‌خواهند سفره بکشند، خواهرها یک سمت، برادرها یک سمت! حجابتان حجاب اسلامی باشد. آغاز سال را با گناه شروع نکنید.                   

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»